SABAH KAHVALTISI

   Küdük (beyaz Ankara kedisi)oğlumun kedisiydi ve birlikte Ankara'da yaşıyorlardı;oğlum eğitimini yurt dışında sürdürmeye karar verince bu kız da tüm çeyiziyle bizim eve geldi.Evde bir kedi bir köpek daha vardı , doğrusu ikisi gül gibi geçinip gidiyorlar ve üçüncüyü aralarına kabul edecek gibi de görünmüyorlardı.Benim asıl korkum Küdük'ün kocaman bir köpek olan Keşkül'den korkarak sorun çıkaracağı yönündeydi ama tam tersi oldu.İlk gün ikisi koklaştılar Küdük şöyle bir kabardı ama kedilere alışkın olan yumuşak huylu köpeğim hiç oralı olmadı bile...Sonra ikisi bir hafta geçmeden arkadaş oldular.Yarı zamanlı soke olan Tagaddi Küdük'ten hiç hoşlanmadı tısss!kıh!pıh! derken baktı pabuç pahalı ,o da bu yeni duruma alıştı gitti.

   Küdük bize geldiğinde çok narin ve oldukça çelimsiz bir kediydi hatta ben 'neden bu kadar minik kalmış'diye onu veterinerimize kontrol ettirmiştim.Zamanla serpildi -zaten güzeldi-çok güzelleşti ama Tagaddi'nin 'kıhlarını pıhlarını 'hiç unutmadı.Yaklaşık 2 yıldır birlikteler hala arkadaş olmayı başaramadılar.Bu sabah kahvaltılarını yaparken çektiğim fotoğrafları da  bunun kanıtı.

Hayvanlar alemi çok neşeli,anlaşılması zor yaratıklar da değiller,yeter ki onlara gönül gözüyle bakalım.

       Herkese bizden sevgiler...